Ik krijg weer eens een artikel toegestuurd over poeptransplantaties, deze keer van RTL Nieuws. Ik hoor dat het zelfs op de televisie is geweest. Omdat ik al 9 jaar soortgelijke artikelen ontvang die veel voorspoed en ontwikkeling beloven, zal ik een keer het verhaal naast de praktijk leggen.
Een gorilla had antibiotica gekregen en ging daar heel slecht op. Als oplossing hebben ze de poep van een andere gorilla toegediend en de problemen waren kort daarna opgelost.
Ze worden de laatste jaren steeds positiever, de berichten, en een poeptransplantatie wordt steeds meer omarmd door de mensen. Een onderzoeker genaamd James Kinross, roept voorzichtig dat het kan helpen bij het bestrijden van verschillende ziektes. Alzheimer, darmaandoeningen en reuma. Hij vergeet gemakshalve een hele lange waslijst op te noemen. Allemaal te linken aan een slechte darmflora. Voor het eerst hoor ik antibiotica als boosdoener. In de praktijk is het bij 9 van de 10 mensen die ik spreek, de start van de problemen. Meestal van kwaad tot erger. Alleen de uitleg dat deze ‘infectie C.Difficile veroorzaakt wordt door antibiotica’ is summier.
Ten eerste: Clostridium difficile is een bacterie die giftige stoffen, zogenaamde toxines kan produceren. Deze toxines veroorzaken een infectie van de darmwand.
Ten tweede: Antibiotica.. Het is goed dat het bestaat voor veel problemen, maar het is helaas zo verschrikkelijk misbruikt in al die jaren! En dat begon al in de Tweede Wereldoorlog. Het vernietigt naast het ‘probleem’ ook heel veel goede bacteriën! Het is als een schot hagel waardoor ook onschuldige slachtoffers vallen. Daardoor krijgen bepaalde soorten de overhand, slechte bacteriën zoals C.Difficile krijgen meer ruimte om te vermenigvuldigen en de balans raakt volledig zoek. Bacteriesoorten die een andere taak hebben gaan deels taken overnemen, komen dus niet meer volledig aan hun eigen taak toe en de ellende gaat beginnen.. Antibiotica veroorzaakt indirect een probleem als Clostridium difficile. Maar een slechte darmflora kan tot heel veel andere problemen leiden. In mijn geval was dat een gevalletje ziekte van Crohn.
Het trieste gevolg merk ik met het testen de afgelopen jaren, steeds meer en meer jongeren moet ik afkeuren omdat ze een BMRO bij zich dragen. Dat zijn bacteriesoorten die in de darmen leven en die resistent zijn tegen bepaalde antibiotica!
Daarnaast is de hedendaagse levensstijl. Het moeten en hebben van dingen. De stress die we bij ons dragen. Het voedsel in de winkel dat slechter en slechter wordt, etcetra. Niet bevorderlijk voor de darmflora.
Het artikel gaat verder:
Behandeling met poep.
In Nederland krijgen mensen ook al poep toegediend. Dat gebeurt nog bij slechts één aandoening, genaamd de C.Difficile-infectie. Dat is een infectie die kan zorgen voor onder meer diarree. Die wordt veroorzaakt doordat mensen veel antibiotica gebruiken die de darmflora uitroeien. “Bij de C.Diff-infectie is een poeptransplantatie bewezen effectief”, vertelt Liz Terveer, arts-microbioloog bij het LUMC. In onze poep zit namelijk een gezonde darmflora. “Denk aan gezonde bacteriën, parasieten en schimmels die samenwerken als een heel ecosysteem. Dat ecosysteem kan ondersteunen bij belangrijke processen in het lichaam.”
Ten info: Een donor die bij ons een parasiet heeft valt af!
Als een donor niet goed getest is en een dientamoebe fragilis heeft bijvoorbeeld. En de ontvanger, die in de meeste gevallen uitbehandeld is en vaak aan haar lot overgelaten, als die ernstig zieke een parasiet eroverheen krijgt dan kan dat zelfs fataal zijn.
Nu spreek ik natuurlijk weleens mensen met C.Difficile-infectie die bij artsen gesmeekt hebben om fmt te krijgen. De praktijk is helaas dat eerst alle soorten antibiotica worden toegediend en dat slechts 5 tot 10 mensen per jaar (in Nederland) een poeptransplantatie krijgen. En dan ook echt alleen bij C.Difficile-infectie (in de volksmond ‘ziekenhuisbacterie’).
De slagingskans met antibiotica bij C.Difficile-infectie is 30%. De slagingskans met een poeptransplantatie bij C.Difficile-infectie is 95%.
Zo spreek ik op zijn tijd ook mensen die mee mochten doen in het ziekenhuis met trials. Een dame vertelde mij dat ze er baat bij had maar het was helaas niet voldoende. Toen ze zich weer meldde in het ziekenhuis kreeg ze te horen dat de trial was afgelopen en ze niets meer kon krijgen. De donor mocht ze niet benaderen..
De onderzoeker komt weer aan het woord en is vergeten dat hij Alzheimer als voorbeeld had gegeven en haalt het door de war met Parkinson. Op dit moment gaat hij onderzoek uitvoeren of er een verband is tussen de hersenen en de darmen.. De beste man zal toch niet echt denken dat er vlinders in zijn buik zitten, bij een verliefdheid? Het hele lichaam staat met elkaar in verbinding! Dat is in 1872 al wetenschappelijk bewezen met de Vagus Nerve. Er is daar zelfs een term voor bedacht ‘De hersen-darm as connectie’.
Het is bekend dat de diversiteit van het darmmicrobioom afneemt rond je 50ste.
Zal Alzhemeir of Parkinson helemaal verdwijnen? Nee, dat denk ik niet.
Zal het verbeteren? Jazeker, die kans is er met een poeptransplantatie. Daar is overigens allang een studie naar gedaan. ‘In 2008 deed Thomas Borody onderzoek naar patiënten met gevaarlijke darminfecties die ook parkinson hadden. De transplantatie die bedoeld was om de infectie te bestrijden, deed ook de symptomen van de ziekte van parkinson verminderen’.
Met een transplantatie vul je de ontbrekende of ondervertegenwoordigde bacteriesoorten weer aan. Waardoor de balans kan herstellen, waarop je immuunsysteem weer sterker wordt en klachten verminderen en kunnen verdwijnen. Ik blijf me verbazen over de slakkengang om deze materie te accepteren. De fluwelen handschoentjes die er worden gebruikt om het onderwerp te behandelen. Nee, je kan poep niet patenteren. Dat is het hele probleem. Maar het kan toch niet zo zijn dat je daarom de mensen er niet mee kan helpen?!
De onderzoeker gaat in het artikel een paar millimeter de diepte in en om dat kracht bij te zetten wordt James de onderzoeker voor het eerst arts-microbioloog genoemd. Een snelle check op google leert dat dit inderdaad zo is. Een heel boek over het microbioom heeft hij geschreven. Hij legt een verwarrende stelling neer die hier op neerkomt:
Mensen met alzheimer en parkinson, die opvallend vaak een slechte darmflora hebben.. Komt dat nou van de alzheimer of Parkinson, of andersom?
Achterblijvend met de vraag waar het eigenlijk om gaat. Als het aan de darmflora ligt, kunnen we die mensen nog behandelen?
Zijn antwoord: Dat kan nog niet met een pil.
Dat is geen antwoord op de vraag maar suggereert toch echt dat het kan. Er volgt immers een uitleg over neussondes. Zodat het niet in de maag komt, want die doodt heel veel bacteriën.
De interviewer stelt de logische vraag en waarschijnlijk met een verbaasd hoofd; Kan dat dan niet met een capsule? Nee, nee, nee, die komt toch door de maag. Dat heb ik net uitgelegd en zo’n capsule dat vraagt nogal wat ontwikkeling.
Ik zie mezelf weer zitten, eind 2014, in het huis van een goede vriend die mij gelukkig een tijdelijk dak boven het hoofd gaf. In zijn keuken met een nuchtere maag. Eindelijk met een verse drol van die sportvriend (die ik nog steeds enorm dankbaar ben). Worstelend met de witte capsules die ik eerst in een vloeistof moest dopen zodat ze MAAGSAPRESISTENT werden. Ik ben zo blij dat ik al jaren kant en klare maagsapresistente capsules kan kopen, want wat een werk was dat 9 jaar geleden.
Ik weet nou niet of ik erom moet lachen of huilen.. Maar het eindigt zoals altijd met ergernis.
Het artikel sluit af met een halve waarschuwing; Dat een donor goed gescreend moet worden door een gerenommeerde fecesbank, anders is het gevaarlijk. Alsof de mensen niet weten via social media, hoe en wat er getest moet worden. Dat krijg je als men weet of voelt dat het kan helpen, ervaringen met elkaar deelt, maar je kan er niet aan komen. Het gevaar is natuurlijk dat er meestal geen herkeuring wordt gedaan. Als je het goed wilt doen, moet de donor voor en na de donatie gekeurd worden. Als individu is het eigenlijk niet te doen. De uitslag van zo’n test laat nou eenmaal op zich wachten en ondertussen kan een potentiële donor al van alles hebben opgelopen, voordat de uitslag binnen is. (FMT met verse ontlasting is daarom onmogelijk!)
Ook ik zat ooit zo in de keuken omdat niemand mij kon helpen, met een ‘gut feeling’ dat dit de oplossing was voor mij. Net zoals zoveel mensen op dit moment die uitbehandeld zijn.
Deze blog is gebaseerd op het volgende artikel:
De uitzending heb ik helaas nooit kunnen zien.